Haffner Jan Jerzy (1777–1830), lekarz, założyciel kąpieliska w Sopocie. Ur. w Kolmarze (Alzacja). Przyjaciel od młodych lat gen. Rappa, późniejszego gubernatora Gdańska. W r. 1808 przybył wraz z armią francuską w randze chirurga-majora do Gdańska, gdzie znowu zetknął się z Rappem. W r. 1808 ożenił się z Reginą Karoliną Bruns, wdową po Janie Krzysztofie Böttcherze. Od r. 1811 praktykował w Gdańsku jako lekarz. Po odejściu wojsk francuskich (1814) pozostał w Gdańsku, po czym przeniósł się do Sopotu, wioski liczącej wówczas niewiele ponad 300 mieszkańców. Tutaj w r. 1823 otrzymał od rządu pruskiego prawo założenia kąpieliska. Wydzierżawiono mu dwie morgi magdeburskie brzegu morskiego, gdzie dziś rozciąga się część parku sopockiego. Tam H. sam sadził drzewa, w czym pomagała mu ludność rybacka, która nazywała go «wesołym francuskim doktorem». Wybudował własnym kosztem dom kuracyjny i urządzenia do kąpieli zimnych i gorących. Ułożył regulamin kąpieliska. Początkowo niezamożny, dopiero później zdobył pewne fundusze, zapewne przy pomocy swego pasierba, kupca Böttchera. Założone przez H-a uzdrowisko było później wiele lat w posiadaniu jego spadkobierców. Prawdopodobnie część lekarską broszury „Die Seebadeanstalt zu Zoppot bei Danzig” (Gdańsk 1823) opracował sam H., opierając się na pracy Hufelanda. Zmarł w Gdańsku 20 IV 1830 r. Jedną z ulic Sopotu nazwano jego nazwiskiem.

Fot.: Festschrift zum 25-jährigen Jubiläum der Stadt Zoppot 1902–27 (Berlin 1927), s. 55; – Altpreuss. Biogr.; Führer durch das Ostseebad Zoppot und Umgegend, Zoppot 1928; – Böttcher I. E., Der Seebade-Ort Zoppot bei Danzig…, Danzig 1842; Hübner H., Kurze Geschichte der Stadt Zoppot, Danzig 1930; tenże, Zoppot in Vergangenheit und Gegenwart, Danzig 1935; Paszkiet W., A może też zrehabilitować H-a? „Dzien. Bałt.” („Rejsy”) 1957 nr 83; Schultz F., Chronik der Stadt Seebad Zoppot, Danzig 1905; – „Danziger Anzeigen” 1811 s. 391; „Ostdeutsche Monatshefte” 1925.

Tadeusz Bilikiewicz